[775] bacillum, ī, n. (Demin. v. baculum), das Stäbchen, Stöckchen, I) im allg.: bacillum corneolum, Afran. fr.: huic (Polyphemo) maius bacillum quam malus (Mastbaum) in corbita maximus ulla, Lucil. fr.: lituus, id est incurvum et leniter a summo inflexum bacillum, Cic.: bacillum aliud est inflexum et incurvatum de industria, aliud ita natum, Cic.: nullo dextram subeunte bacillo, Iuven. – II) insbes.: a) der Stab des Liktors, anteibant lictores, non cum bacillis, sed cum fascibus duobus, Cic. agr. 2, 93: quos (lictores) ego nunc paulisper cum bacillis in turbam conieci, Cic. ad Att. 11, 6, 2: converso bacillo oculos misero tundere vehementissime coepit, Cic. Verr. 5, 142 M. – b) der Schaft eines Geschosses, inversi teli, Apul. met. 1, 4. – / Nbf. bacillus b. Isid. 20, 13, 1.