[900] caelestīnus, a, um (caelum), himmlisch, Corp. inscr. Lat. 6, 404. – Dav. Caelestīnus, ī, m., ein spät. röm. Geschichtschreiber, Treb. Poll. Valer. iun. 8, 1.
Heiligenlexikon-1858: Caelestinus, S. (6) · Caelestinus, S. (5) · Caelestinus, S. (4) · Caelestinus, SS. (7) · Caelestinus, S. (9) · Caelestinus, S. (8) · Caelestinus, S. (3) · Caelestinus, S. (1) · Caelestinus (13) · Caelestinus (12) · Caelestinus, S. (2) · Caelestinus, S. (11) · Caelestinus, S. (10)