ductilis

[2305] ductilis, e (duco), I) ziehbar, a) hin und her ziehbar, verschiebbar, scaena, Serv. Verg. georg. 3, 24. – b) dehnbar, gedehnt, gezogen, geschlagen, Cyprium (aes), Plin. 34, 94: laminae, Cypr. epist. 69, 8: aurum, Vulg. exod. 37, 7 u. num. 8, 4: argentum, Cassiod. exp. in psalm. 97, 7 (6). – dah. prägn., aus gezogenem od. geschlagenem Metall gefertigt, gezogen, candelabrum de auro ductile, Vulg. exod. 25, 31: tubae, metallene (Ggstz. corneae), Vulg. psalm. 97, 6: tubae argenteae ductiles, aus geschlagenem Silber, Vulg. num. 10, 2. – II) leitbar, flumen, Mart. 12, 31, 2.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2305.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: