[2933] 2. gibber, eris, m. (gibbus, a, um), der Buckel, Höcker, Lucil. 1179 bei Charis. 85, 8 (vgl. Charis. 85, 7 Akk. gibberem). Plin. 8, 179: erat acuto gibbere, Apul. flor. 14. p. 16, 4 Kr.
Pierer-1857: Gibber