hierodulus

[3051] hierodūlus, ī, m. (ἱερόδουλος), der Tempeldiener, Firm. math. 8, 21, 11 u. 8, 29,10.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 3051.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: