[172] in-crēdulus, a, um = ἄπιστος, I) aktiv = ungläubig, Hor. de art. poët. 188. Quint. 10, 3, 11 u. 12, 8, 11. Vulg. num. 20, 10 u. ö. Heges. 1, 40, 8. – II) passiv = unglaublich, res, Gell. 9, 4, 3: quod si cui videtur incredulum, Hieron. praef. in Iob.