[230] īn-fēcundus, a, um, unfruchtbar, regio, litora, Mela: sponte suā quae se tollunt in luminis oras, infecunda quidem, sed laeta et fortia surgunt, Verg.: infecundior materia, Colum. 2, 4, 7, annus, Prud. c. Symm. 2, 955. – m. Abl. (an usw.), ager arbore infecundus, Sall. Iug. 17, 5. – bildl., (ingenii) fons, Ov. trist. 3, 14, 34.