[996]monosyllabos, on, u. us, a, um (μονοσύλλαβος), einsilbig, vox, Mart. Cap.: dividuum Betae monosyllabon Italicum B, Auson. – subst.,monosyllabum, ī, n., eineinsilbiges Wort, Mart. Cap. 5. § 520; oft im Plur., Quint., Auson. u. Gramm.
Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 996.