operans
[1353] operāns, antis, PAdi. im Compar. u. Superl. (v. operor), wirksam, bonitas operantior, Tert. adv. [1353] Marc. 2, 4: omnium inquit praestantius atque operantius esse sinapi tritum cum aceto admixto, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 9, 38: clysteres operantissimi, ibid. 2, 39, 225.