2. peditātus , a, um (pedes), aus Fußvolk bestehend, cohors, Hyg. de castr. munit. § 19. Corp. inscr. Lat. 13, 7705.
1. peditātus , ūs, m. (pedes, ditis), das Fußvolk, die Infanterie (Ggstz. equitatus), Caes. u.a.
cōgo , coēgi, coāctum, ere (zsgzg. aus coigo, ... ... Streitkräfte, exercitum, Sall. u. Liv.: exercitum magnasque copias, Caes.: peditatus equitatusque copias, Caes.: magnum equitum numerum, Caes.: quam maximas manus possunt, ...
1. cōpia , ae, f. (aus *co-opia ... ... peditum equitumque od. equitum peditumque, Liv. u. Caes.: c. equitatus peditatusque, Caes.: c. equestres, Curt.: c. pedestres, Fußtruppen, Curt., ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... maximum pondus auri, magnum numerum frumenti, vim mellis maximam exportasse, Cic. – multitudo peditatus, Caes.: populus, Verg. u. Plin. ep.: magno cum comitatu, ...
fīrmus , a, um (viell. verwandt mit fere, ferme, ... ... , stark, kräftig, widerstandsfähig, ordines, fest geschlossene, Tac.: equitatus et peditatus, Cic.: evocatorum manus, Cic.: copiae, Nep.: praesidia, Caes.: exercitus, ...
auxilium , ī, n. (augeo), der Zuwachs, um etw. ... ... , Plaut.: auxilia barbara, Caes.: levis armaturae, Hirt. b. G.: peditum, peditatus equitatusque, Caes.: ab sociis auxilia arcessere, Sall.: auxilia ex Britannia arcessere, ...