[1683]phāsiānārius, a, um (phasiana), von Fasanen,capo, Fasanenkapaun, Anth. Lat. 132 lemm. R. – subst. phāsiānārius, iī, m., derFasanenwärter, Paul. sent. 3, 6. § 76 (u. daraus dig. 32, 1, 66).
Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1683.