[1879] praesēnsio, ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung, praesensio et scientia futurarum rerum, Cic. de div. 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic. top. 77 u. (Plur.) de div. 2, 109: verb. haec praesensio notioque (zus. = πρόληψις) nostra, Cic. de nat. deor. 2, 45.