[2534] scīscitātio, ōnis, f. (sciscitor), die Nachforschung, Erforschung, Erkundigung, Chalcid. Tim. 153: diligentissima, Petron. 24, 5: m. obj. Genet., veri dei, Chalcid. Tim. 128: sapientiae, naturae, Chalcid. Tim. 166 u. 264: m. folg. Fragesatz, tua sciscitatio fuit, quae sint illa, quae nec oculus vidit nec auris audivit, Hieron. epist. 59, 1.