[3250] tulo, tulī u. tetulī, ere, tragen, bringen, I) eig.: concitum tetuli gradum, Tragic. inc. fab. inc. 25: pedem ex taberna tulimus, Laber. com. 59: si id scissem, numquam huc tetulissem pedem, Ter. Andr. 808: in hasce aedes nemo pedem tetulit, semel ut emigravimus, Plaut. most. 471: quae tuleram mecum milia decem victoriata, Pompon. com. 115: sibi tetulit coronam, Com. inc. fab. inc. 32: osculum tetuli tibi, Plaut. Amph. 716 G. u. L. – II) bildl.: 1) bringen, tulat opem, Acc. tr. 102: auxilium tetulisti mihi, Acc. tr. 116. – 2) tragen = ertragen, quas aerumnas tetulisti, Enn. ann. 55: aerumnam pariter tetulisti meam, Caecil. com. 75.