[3438] verticōsus (vorticōsus), a, um (vertex od. vortex), voll Wasserwirbel, -Strudel, mare, Sall. hist. fr. 4, 22 (37): amnis, Liv. 21, 5, 15: Athesis ille gurgitibus verticosus, Auct. inc. pan. Constant. Aug. 8, 2.