[3457] veterāsco, ere (vetus), alt werden, quam (hominis urinam) sex menses veterascere passus, Colum. 2, 14 (15), 2: ita ut eorum per quadraginta annos nec vestimenta veterascerent nec calceamenta tererentur, Ambros. de fide 2, 2. no. 23. – / Cic. ep. fr. b. Non. 437, 32 (Cic. fr. ep. no. V II. fr. 3 ed. Kays. u. Mueller) lesen Halm, Kayser u. Müller quem inveterascentem videt ad gloriam; Cels. 3, 12. p. 93, 32 hat Daremberg inveteraverunt, Sen. ad Marc. 1, 8 haben Fickert u. Haase verterunt.