3. Uptritt.

[93] Cili un Hubert.


HUBERT up Kattenort. Nobend, Cili. Is dien Mudder ne hier?

CILI. Mudder? Ne, dat sühst du jo, Hubert. De wohnt uppen annern Inn van Diek un Wilt, wat söchst du de denn bi mi?

HUBERT. Ik meen, ik harr ehr hier ringohn sehn, Cili. Ik hebb wat mit ehr to snacken, Cili, weeß du, wegen mien ole Mudder, de ne god toweg is. Dien Mudder weet allerhand för Sük un Krankheit.

CILI. Jo, de hett all veel Lüd holpen.

HUBERT neuger. Se hett dat so innen Puckel, Cili, dat se morgens ne upstohn mag. Van hier bit hier geiht dat, seggt se He wiest dat up Cili ehrn Puckel. hier is dat ne so slimm, hier ok ne, ober hier.

CILI. Jo jo, Hubert, dat vertill Mudder man, hürst. Lest wieter.[94]

HUBERT. In ehr Heimat hett se dor nix van af weeten, Cili, dat hett se ierst hier boben an de Woterkant kreegen. De Luft is hier to ruch, Cili, seggt se.

CILI. Mudder will dor woll Komillentee för hebben, Hubert. Goh man getrost no ehr hin, hürst.

HUBERT. Wat is dat still bi di, Cili.

CILI lest. Wullt du mi Sillschupp dohn, Hubert?

HUBERT. Wat giern, Cili! Ik snack so giern beten mit di, wennt di recht is.

CILI steiht up, wiß. Ne, Hubert, mi is dat ne recht, dat hier een frümmen Mann bi mi sitt.

HUBERT. Bün ik denn een ganzen frümmen Mann för di, Cili? Magst du mi keen god Wurt günnen?

CILI. Hubert, bedink, dat du mit een Witfroo snackst, de ehr Mann ierst vör süß Mond up See verdrunken is.[95]

HUBERT. Wenn du bloß wüßt, Cili Cohrs, wat god ik dat mit di meen, un wat ik mit di feuhlen do. Will den Arm üm ehr leggen.

CILI. Franz Hubert, nu ist nog! Ik hebb di all uppen Diek mol seggt, du schaß mi tofreden loten. Ik segg di dat noch mol. Ik will nix mit di to dohn hebben.

HUBERT. Nu hebb di doch ne so, du scheune, junge Diern! Du brukst mi doch, Cili, brukst een Schipper för dien Fohrtüch, brukst een Vadder för dien Jungen un brukst een Mann för di sülben, du feine Froo! Steut mi ne trügg, Cili, lot mi för di no See hin!

CILI. Du hest dien Eber!

HUBERT. Den binn ik an, Cili, wenn ik mit dien Kutter los schall.

CILI. Mill di bi Paulus Külper, wenn du Settschipper wardn wullt.

HUBERT. Kann ik den olen, griesen Mann seggen, wat mi[96] drift? Dat de Leew to di dat is!? Giff mi de Hand, Cili, du kriegst keen betern Mann un Schipper.

CILI swiggt, dinkt no.

HUBERT. Segg jo, Cili, segg jo! Dat Schipp ligt all veel to lang inne Beesen, dat mütt Gild verdeenen.

CILI no een lütte Tied. Ne, Hubert, du schaß ne mit uns Fohrtüch los.

HUBERT. Worüm ne?

CILI. Dat geiht di nix an. Mien Ne is nog.

HUBERT. Du lurst woll noch up dien olen Brögam, den Süper, wat?

CILI vergrillt. Nu goh in Goden, Hubert, oder ik wies di de Dör.

HUBERT. Up den Spritkupp teuf man, Cili Cohrs, denn kannst verhungern.

CILI. Ik segg di nochmol: goh![97]

HUBERT. Du weckst dien Gör up, Cili Cohrs, wenn du son Larm mokst.

CILI. Schall ik ierst ropen, du Butenlanner? Wenn du Ihr innen Lief hest, denn geihst du. Gliek kummt de ole Paulus, du, de will di woll kranzheistern.

HUBERT. Denn ward dat Tied, dat ik mi mien Seuten hol, Cili! Geef di, Diern, geef di! Will ehr ümfoten.

CILI stött em trügg. Ik gläuf, du büst verrückt worden, Hubert! Fot mi ne noch mol an! Löppt in de Slopkommer un slutt de Dör achter sik to.


Quelle:
Gorch Fock: Sämtliche Werke in fünf Bänden. Hamburg 1925, S. 93-98.
Lizenz:
Kategorien: