Online-Bibliothek

5. Uptritt.

[98] Hubert un Paulus.
[98]

PAULUS. Hödjihöh, keen hebbt wi denn dor? Wies mol dien Bog, du Dreucheber, ut dien Achtersteven is jo ne leeg to wardn. Hubert? Wat kiekst du dor denn so swienplietsch, hen? Wullt Rotten fangen oder wullt mol sehn, wenn een junge Froo uppen Bitt klaut, hen?

HUBERT. Ik harr wat mit Cili to snacken, to wok dat Gör up, un to is se rutloopen. Nu hebb ik bloß mol tohürt, wat dat Kind all wedder sleep. Will rut.

PAULUS em innen Weg. Stopp mol Rundshogen, dat is mi doch afsünnerlich, dat een mit de Ogen hürn deit. Teuf mol, bit Cili wedder kummt, jo!

HUBERT. Ne, hebb keen Tied mihr, mütt noch non Seilmoker hin. Segg Cili man, ik wür weggohn, denn weet se all Bescheed.

PAULUS. Bliew man noch hier, Hubert.

HUBERT. Ne, ik ward ans ne mihr trecht. He schubst Paulus weg un löppt rut.