1888.

[1809] Mel. Naht heran, ihr lieben brüder!


Quaestio.


1.

Fratres vbi tuto degunt? vbi suas spicas legunt?


Responsio.


Agni nos tutatur stigma: nutrit ἐκκλησίας ῥῆγμα.


Quaestio.


2.

Manebuntne, Agni dextra quotquot nondum regit, extra?


Responsio.


Absit. Instar columbarum advolant ad Latus carum.


Quaestio.


3.

Tot non caperet Augusta? Pleura vero perangusta?


Responsio.


Vibex manuum et pedum non excluderet: Cor nedum.


Quaestio.


4.

Concionis vestrae quale Ave est, quod, quaesto! Vale?


Responsio.


Incipit flagelli sulcus, claudit Agni pus et vlcus.


Quaestio.


5.

Agni, pinge, sis, figuram?


Responsio.


Membri refert haec scissuram, spina caput coronatum, Latus lancea foratum, virgularum et clavorum stigmata non indecorum πρόσωπον ressunt agnelli, pallent ora, flent ocelli.


Quaestio.


6.

Vnde tibi haec figura?


Responsio.


Auctor mihi est scriptura, flante Spiritu dictata, nobis sancte conseruata.


[1809] Quaestio.


7.

Quid hoc sibi vult, Agnellum tam deformem, tam misellum?


Responsio.


Ipse non labefactatus, nec pecaminose satus, totus incontaminatus; sed nos redemisse ratus, (omnis caro nam peccator) creatura sit Creator.


Quaestio.


8.

Ecquod, queis doctrinae donum, statuemus summum bonum?


Responsio.


Agnas Agni tegat vmbo; sit columbula columbo: Oui nam aeterna quies, nec fastidiosus dies vllibi columbis vllus; alis non desuescit pullus.


Quaestio.


9.

Nonne metuis per viam Satanam et philautiam?


Responsio.


Mater mihi bona, pia, sancta, sempiterna, dia, illa seruat Creatori omne debitum cruori. Ciuitatem introire iuuat, impedit exire.


Quaestio.


10.

Quid, si Mater contriftetur?


Responsio.


Quasi vero mater detur, de qua dicas: potuisse liberos deseruisse? collo redinuenientis corculum, puelli flentis, condonandi non pertaesus obuiat puellus Iesus.


Quaestio.


11.

Verum enimuero crescent paruuli, tunc insolescent?


Responsio.


Crescent, sed sibi descrecent, cum in Pleura requiescent, et exacto climactere magno, canent: Miserere!


Quaestio.


12.

Haec cum ita sint, tum verni dies vobis sempiterni?


Responsio.


Amen. Et quod semel datum, nunquam fuit reuocarum. Pater oscula largitur: sponsa Sponso custoditur: nutrit Mater: circum fortes angelorum stant cohortes.


[1810] Quaestio.


13.

Satis. Attamen tenendum esse etiam currendum?


Responsio.


Bene; nam Neophytorum ad hanc spartam accinctorum iam phalangem impleuere Christo nomen qui dedere.


Quaestio.


14.

Quid, si ante cursum istum discedendum sit ad Christum?


Responsio.


Deum! Hoc si impetrarem, O quam diem hanc bearem! Acti Labores Ivcvndi; vox rudem coronari, et sepultum Pleurae dari.

Quelle:
Nikolaus Ludwig von Zinzendorf: Ergänzungsbände zu den Hauptschriften, Band 2, Hildesheim 1964, S. 1809-1811.
Lizenz:
Kategorien:

Buchempfehlung

Lewald, Fanny

Clementine

Clementine

In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.

82 Seiten, 5.80 Euro

Im Buch blättern
Ansehen bei Amazon

Buchempfehlung

Romantische Geschichten III. Sieben Erzählungen

Romantische Geschichten III. Sieben Erzählungen

Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.

456 Seiten, 16.80 Euro

Ansehen bei Amazon