τριτ-αγωνιστής , ... ... , der dritte Kämpfer, bes. auf der Bühne der Schauspieler, der in einem dramatischen Stücke die dritte Rolle spielt, Dem . 18, 129.
πεντα-ετηρικός , ή, όν , alle fünf Jahre gefeiert, ἀγών , Plut. amator . 1. S. πεντετ .
δρακοντό-μῑμος , Drachen darstellend, τορεαματα Sopat . bei Ath . VI, 230 f.
συγ-κατά-κλισις , ἡ , das mit Einem, neben Einem Liegen, im Bette od. am Tische, Plut. amator . 21.
ἑκ-και-δεκα-έτης , ὁ , sechszehnjährig, -έτει Plut. amat . 9; ἑκκαιδεκαετῆ χρόνον D. C . 69, 8; s. ...
πολυ-μνήστευτος , viel umfrei't; Plut. amator . 20; vgl. Hermesian . in Ruhnk. epist. crit . 287.
ἀν-εν-θουσίαστο ... ... ; , nicht begeistert, nicht schwärmerisch, ἔρως , Plut ., ἡδοναί , Amator . 4. – Auch adv . -στως . ...
... λόγων , Gelehrte; οἱ ἀπ' Ἀριστάρχου σῆτες ἀκανϑολόγοι , spöttisch von den Grammatikern, Philipp . 44 (XI, 347). – 4) Werkzeug u. ... ... wie man aus den Kränzen sieht, Luc. bis acc . 23; καταμαϑεῖν ἀπό τινος , aus etwas abnehmen, Plut. Anton . ...
... 10; Brief , gew. im plur ., παρὰ τοῦ βασιλέως γράμμαϑ' ἥκει σοι Philem. fr. inc . 50; τέχνην ἐν ... ... ἐν γράμμασι λέγειν Legg . XII, 968 d; Wissenschaft , γραμμάτων ἄπειρον εἶναι Apol . 26 d; ...
... 15, 598 ἵνα νηυσὶ κορωνίσι ϑεσπιδαὲς πῦρ ἐμβάλοι ἀκάματον , als Versende ἀκάματον πῠρ Iliad . 5, 4. 15, 731. 16, 122. ... ... ; Soph . ϑεῶν μῆνες Ant . 603; adverbial ἀκάματα προςμένειν El . 160; ... ... ist durch den ep. Gebrauch lang geworden; fem. ἀκαμάτη, χεῖρες Hes. Th . 747; ...
... ὁπόσα ἐστίν, οὐδὲν ἧττον ἢ ὁ γράμματα ἐπιστάμενος εἴποι ἄν, Σωκράτους καὶ ὁπόσα γράμματα, καὶ ὅπου ἕκαστον τέτακται; mit ὅστις Isocr. ... ... Sophist . 247 d τάχ' οὖν ἴσως ἂν ἀποροῖεν ; Amator . 135 e τάχ' ἂν ἴσως τοιοῦτόν ...
... in der That περιττόν ; doch natürlich nur grammatisch περιττόν ; denn daß rhetorisch seine Wirkung bedeutend sei, wird ... ... Ueberlieferung bei Iliad . 2, 802 λίην γὰρ φύλλοισιν ἐοι. κότες ἢ ψαμάϑοισιν ἔρχονται πεδίοιο μαχησόμενοι προτὶ ἄστυ. Ἕκτορ, σοὶ δὲ μάλιστ' ... ... ταῠτα ἀγαϑὸς ἕκαστος ἡμῶν, ἅπερ σοφὸς, ἃ δὲ ἀμαϑὴς, ταῦτα δὲ κακός Lach . 194 d; ...
... losmachen, nachlassen, El . 733; γράμματα, δέλτον , auflösen, öffnen, Eur. I. A . 38. ... ... theils die Ermattung, Ermüdung, die Folge des Schlafes, Schreckens, Staunens bezeichnend, καμάτῳ ϑυμαλγέϊ γούνατ' ἔλυσαν ἄλφιτα τευχούσῃ , Od . 20, 118, ...
... . 89 δρᾶμ' ἀκοῠσαι angeführt für δράματος . – d) das Object des Hörens kann auch eine Person sein, ... ... 314 κακῶς φησι ἀκηκοέναι , er sagt, er sei beschimpft, wenn einer γεγραμμάτευκας Αἰσχίνη zu ihm sagt; παρά τινι , bei einem, Pol ...
... ; bei Pind . u. den attischen Dichtern kurz; bei den epigrammatischen u. bukolischen Dichtern nach Versbedürfniß lang u. kurz, in der Thesis ... ... den Zusammensetzungen ist καλλι -die gewöhnliche Form, erst sehr Späte u. die Grammatiker haben καλο -, worin α immer kurz ist.
... , 3; – c. partic ., καταμαϑὼν αὐτὸν οὔτε ϑύοντα τοῖς ϑεοῖς Xen. Mem . 1, 4, ... ... ἐμοῦ καταμανϑάνετε ὃ λέγω Plat. Legg . III, 689 c, wie καταμαϑεῖν δὲ τοῦ Κύρου δοκοῦμεν, ὡς ἐνόμιζε , wir glauben an oder von ...
Ε , ε, ἒ ψιλόν , fünfter Buchstabe im griechischen Alphabet; ... ... digammirten Wörtern, ἐείκοσι, ἔεδνα, ἐέλδωρ , wahrscheinlich zur Feststellung des Metrums von den Grammatikern aus Unkunde des Digamma vorgesetzt. Anders zu beurtheilen sind ἐκεῖνος u. ...
δῶ , τό , das Haus , Nebenform von δῶμα ... ... neben domus die Form do, Ennius bei Auson. Idyll . 12 grammaticomast . 18. Homer hat, abgesehen von ganz unsicheren Stellen, wie Iliad . ...
... in anderer Verbindung freistehend sich nachweisen ließ, nahm die herrschende Theorie der Alexandrinischen Grammatiker zwei getrennte Wörter an, den Accusativ mit seinem regelmäßigen, gewöhnlichen Accent ... ... χαμά ; von χαμά auch χαμάνδις, χαμάδις, χαμάδι, χαμάδες, χαμαί, χαμᾶϑεν, χαμαῖϑεν . Die Form χαμάνδις ist der accus. ...
... = an meinem Beispiel; bes. bei grammatischen Ausdrücken, z. B. τὸ τακερὸν ἔταξεν ἐπὶ τοῦ τρυφεροῦ , ... ... . 15, 498; vgl. bes. νῆα ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν ὑψοῠ ἐπὶ ψαμάϑοις Il . 1, 486; κατέδησαν ἐπὶ κάπῃσιν , banden an ...
Buchempfehlung
Beate Heinold lebt seit dem Tode ihres Mannes allein mit ihrem Sohn Hugo in einer Villa am See und versucht, ihn vor möglichen erotischen Abenteuern abzuschirmen. Indes gibt sie selbst dem Werben des jungen Fritz, einem Schulfreund von Hugo, nach und verliert sich zwischen erotischen Wunschvorstellungen, Schuld- und Schamgefühlen.
64 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro