... 59, 43; u. pass ., τὸν ἐπὶ τοῖς τῆς πόλεως ἀτυχήμασιν ἐπιγεγραμμένον , dem das Unglück des Staates zugeschrieben wird, Din . 1, ... ... βλάβους τῷ ἀφαιρεϑέντι τινέτω Plat. Legg . XI, 915 a; ἐπιγεγραμμένον ἐπὶ τῇ παρανόμων γραφῇ τίμημα Din . 2, 12 ...
συμ-βαίνω (s. βαίνω ), 1 ... ... oft, bes. mit εἶναι u. γίγνεσϑαι oder ὄν u. γιγνόμενον , u. oft bei Pol .; τὸ συμβεβηκός , zufälliger Umstand, der ...
ἀπο-λείπω , 1) übrig lassen, zurücklassen ... ... . 12, 169; τῆς ϑεοῦ ἀπολελοιπυίης τὴν ἀκρόπολιν Her . 8, 41; τετρωμένον Plat. Conv . 220 e; vgl. Xen. Cyr . 7, ...
προ-τείνω (s. τείνω) , ... ... vorzeigen, προτείνων λόγους ἐν βιβλίοις , Phaedr . 230 d; Sp .; προτεινόμενον διαλύσεις , anbietend, Plut. Caes . 33, wie φιλίαν προτενεῖται , ...
δια-τείνω (s. τείνω ), 1 ... ... 9, 18 διετείνοντο τὰ βέλεα , sie hielten die Geschosse gespannt; dah. διατεινάμενον στῆναι , schußfertig stehen, Xen. Cyr . 1, 4, 23, ...
συν-τείνω (s. τείνω ), anspannen ... ... , Plat. Soph . 239 b, u. öfter; im pass ., συντεταμένον καὶ σπ ουδάζοντα , Euthyd . 288 d; u. so auch Sp ...
προ-κόπτω , eigtl. durch Schlagen ausdehnen, ... ... προκόψουσιν ἀσεβείας , N. T.; Suid . führt im eigentlichen Sinne an ὀχήματι κεχρημένον καὶ διὰ τῆς λεωφόρου προκόπτοντα κατέλαβε , durch die Heerstraße fortfahren, was er διερχόμενον erkl.
καθ-αγίζω , widmen, weihen, heiligen, ... ... als Opfer verbrennen, Her . 1, 86. 7, 54 u. öfter, καταγιζόμενον πυρὶ ϑυμίημα 1, 198; Sp ., τοὺς κακούργους μετ' ἄλλων πολλῶν ...
ἀπο-κείρω , abscheeren, Haupt- u. ... ... , geschorene Schafe, D. Sic . 1, 36; – zerschneiden, zerhauen, τένοντε, φλέβα , in tmesi, Il . 10, 456. 13, 546; ...
μετα-φέρω (s. φέρω ), weg- ... ... μετενηνοχότας , Plat. Critia . 113 a, in ihre Sprache übertragen habend; μετενηνεγμένον εἰς ποίησιν , Prot . 339 a; μετενεγκόντα τοὺς χρόνους , verwechseln, ...
συν-εθίζω (s. ἐϑίζω ), womit ... ... ἑτέρῳ ξυνεϑίζειν μηδὲ φίλον ποιεῖν , Plat. Rep . IX, 589 a; συνειϑισμένον , Soph . 236, d; συνεϑιστέον τὰ σκοτεινὰ ϑεάσασϑαι , Rep ...
ἀπ-εικάζω , abbilden, nachbilden, ... ... σώματα διὰ τῶν χρωμάτων Xen. Mem . 3, 10, 1; von Worten, ἀπεικασμένον τὸ ὄνομα τῷ τῆς φορᾶς βάρει Plat. Crat . 419 c, u ...
ἀνα-μάσσω , att. -μά ... ... Nub . 666; durch Kneten etwas nachbilden, darstellen in Thon od. Wachs, ἀναμαξάμενον τὰν ὅλαν ἀποτελεῖν τάδε τὰ γεννάματα Tim. Locr . 94 a. ...
τραγ-ῳδέω , eine Tragödie oder ein Trauerspiel darstellen ... ... mit Schmuck überladen, bes. vom Ausdruck; Plat. Crat . 414 c; τετραγῳδημένον , 418 d; Dem . 18, 13; Sp .; βίος τραγῳδούμενος ...
... . Tim . 60 e f; τὸ διάκενον , der leere Zwischenraum, Thuc . 5, 71; auch = unbew ... ... 4, 135; Arist. Probl . 23, 8; Luc . sagt διάκενον δεδορκέναι , hohl blicken, von Hungernden u. Kranken, Necyom . 15 ...
ἀνα-πείρω , durchbohren, anspießen, ἀμπείραντες ... ... . 103; κίχλας Ar. Ach . 971 (761 steht bei Bekk. ἐμπεπαρμένον ἂν τὸν ὀδελόν); μὴ τὸν πόδ' ἀναπαρῶ , daß ich mir nicht den ...
πυρ-ακτόω , = Vorigem; τὰ βέλη πυρακτώσας , Plut. Symp . 1, 6, 2; Strab ... ... πυρακτωϑείς . Bei S. Emp. adv. phys . 2, 165 ist πεπυρακτωμένον Ggstz von ἐψυγμένον .
... Her . 3, 95 braucht so auch λογιζόμενον passivisch. – Auch = wozuv zählen, rechnen, τὸν Πᾶνα ... ... Sp . εἰς οὐδὲν λογισϑῆναι , für Nichts geachtet werden. – Τὸ λελογισμένον, = λογισμός , Luc. Nigr . 1; vgl. Eur. ...
κορέννῡμι , fut . κορέσω, κορῶ (ὅς κε τάχα ... ... κεκορήμεϑα ϑυμὸν ἐΐσης Od . 8, 98, öfter, wie Hes . κεκορημένον ἦτορ ἐδωδῆς O . 591; βορῆς Panyas . bei Ath ...
πετάννῡμι , fut . πετάσω , att. πετῶ , aor ... ... πεπταμέναι περὶ τέκνα μέγα κλαίουσι γυναῖκες , Opp. Cyn . 3, 106; πεπταμένον κῶας , Ap. Rh . 2, 405; Anth . – Vgl. ...
Buchempfehlung
Die tugendhafte Sara Sampson macht die Bekanntschaft des Lebemannes Mellefont, der sie entführt und sie heiraten will. Sara gerät in schwere Gewissenskonflikte und schließlich wird sie Opfer der intriganten Marwood, der Ex-Geliebten Mellefonts. Das erste deutsche bürgerliche Trauerspiel ist bereits bei seiner Uraufführung 1755 in Frankfurt an der Oder ein großer Publikumserfolg.
78 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro