ἐγ-χέω (s. χέω ... ... . κύλικα , Ath . XV, 693 a. – Pass . ἐγχεῖταί τινι , wird darüber gegossen; bei Aesch . 3, 197 ist ἐγχεῖται τὸ μὲν πρῶτον ὕδωρ τῷ κατηγόρῳ von der Wasseruhr vor Gericht zu verstehen ...
τίθημι ( ΘΕ ), 2. Pers. praes . bei Hom ... ... τὰ ὅπλα Lys . 31, 14, οἱ τὴν ἀσπίδα ϑέμενοι , = ὁπλῖται , Plat. Legg . VI, 756 a, – als auch die Waffen ...
... , Il . 1, 561; – Aesch . εἴ τις οἴεται τόδε βροτὸς δικάζειν , wenn Einer meint, Eum . 448; σὲ ... ... viel wie ich habe mir vorgesetzt, ich will, z. B. λέγειν οἴεται δεῖν ποιεῖν δεινούς , er will die Leute ...
... Ort vertauschen: ψυχή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων , sobald die Seele den Zaun der Zähne überschritten hat, ... ... γὰρ οὐδέ τις ἄλλος ἀνὴρ τάδε φάρμακ' ἀνέτλη, ὅς κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων , entweder conj. conditional . statt des ... ... Eur. Cycl . 311; εἰ δ' ἀμείψεται φόνον δικάζων φόνος El . 1093; χάριν ...
πελάζω , fut . πελάσω , aor . ἐπέλασα , ... ... u. pass . sich nähern, an Jemand herankommen, ihn angehen, λιταῖσί σε ϑεοκλύτοις ἀπύουσαι πελαζόμεσϑα , Aesch. Spt . 143; Eur. Or ...
... Spt . 1048, öfter; ἥδ' οὖν ϑανεῖται καὶ ϑανοῦσ' ὀλεῖ τινα , Soph. Ant . 867; νῦν ... ... öfter; oft bes. bei Att, = verloren sein, zu Grunde gehen, ἐσϑίεταί μοι οἶκος, ὄλωλε δὲ πίονα ἔργα , Od . 4, 318; ...
καρδία , ἡ , ion. καρδίη , poet. κραδία ... ... , bes. der Furcht, ἔχων κραδίην ἐλάφοιο Il . 1, 225; ὀρχεῖται καρδία φόβῳ Aesch. Ch . 165, denn bei der Furcht schlägt der ...
αἴτιος , 2 End. Ar. Plut . 547; wer Ursache ... ... ἀνδράσιν ἀλφηστῇσιν, ὅπως ἐϑέλῃσιν, ἑκάστῳ; – mit gen . 22, 48 κεῖται ὃς αἴτιος ἔπλετο πάντων; – mit dat . der Person 2, 87 ...
γυμνός , nackt, entblößt, ganz ohne Kleidung, Od . 6, ... ... τὰ μέν ῥ'ἀπὸ πάντα χαμαὶ βάλε κτἑ .; 18, 21 κεῖται Πάτροκλος, νέκυος δὲ δὴ ἀμφιμάχονται γυμνοῦ· ἀτὰρ τά γε τεύχε' ἔχει Ἕκτωρ ...
στῆθος , τό (ἵστημι , das ... ... 282. 12, 204. 16, 753. 17, 22. – Aesch . ἱκνεῖται λόγος διὰ στηϑέων , Spt . 545; οἶμαί σφ' ἐρατῶν ἐκ στηϑέων ...
... . u. 3. Person immer νεῖαι, νεῖται , Od , 11, 114. 12, 141 u. ... ... ὑπὸ ζόφον , 23, 51; Ἄργος ἐς ἱππόβοτον , 3, 74; νεῖται Ὀδυσεύς , Od . 14, 152; oft hat es, wie ...
πεῖραρ , ατος, τό , auch πεῖρας , poet. statt ... ... 33. 41; πεῖραρ ὀϊζύος , 5, 289; so auch Pind . κέκριται πεῖρας ϑανάτου , Ol . 2, 34, der auch verbindet πείρατ' ...
ἐρείκω , perf. pass . ἐρήριγμαι , zerbrechen, zerspalten, theilen ... ... Hülsenfrüchten, ἔρειξε πίσους Ar. frg . 88; Hippocr.; pass ., κριϑαὶ ἐρηριγμέναι , hl.; κύαμοι ἐρηριγμένοι Arist. H. A . 8, ...
ταρβέω , intrans. erschrecken, furchtsam, bestürzt sein, in Verwirrung gerathen, ... ... 17, 586; gew. absolut, wie 2, 268. 4, 388; neben φοβεῖται , 12, 46; μήτ' ἄρ τι λίην τρέε μήτε τι τάρβει , ...
ὀστέον , τό , att. zsgzgn ὀστοῦν u. ὀστεῦν ... ... ' ὀστέων ἔῤῥεον , Med . 1200, öfter; u. in Prosa überall, ξύγκειταί μοι τὸ σῶμα ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων , Plat. Phaed . 98 c ...
πορθέω (s. πέρϑω ), zerstören, verwüsten; πόλιας καὶ τείχε ... ... Her . 1, 162, D. Sic . 15, 4; übtr. πορϑεῖταί τις ὑπὸ τῆς τοιαύτης προλήψεως , S. Emp. adv. eth . 129 ...
θρᾶνος , ὁ (verwandt mit ϑρόνος, ϑρῆνυς ), Sitz, ... ... . die oberste der Reihen Ruderbänke auf den Trieren, der Sitz der ϑρανῖται . – c) der Nachtstuhl, Abtritt, Hippocr .
... . Ran . 1458; ἐκ τῆς γῆς κάτωϑεν ἀνίεται ὁ πλοῦτος Plat. Crat . 403 a. Von der Erde, ... ... ; ἀνιέντες ἀργὸν εἶναι χωρίον τῷ ϑεῷ Plut. Poplic . 8; ἀνεῖται χῶρος ἱερὸς εἶναι , der Ort ist einem Gott zum Heiligthum überlassen, vgl. ἀνεῖται στυγερῷ δαίμονι Soph. Ai . 1193; ἀνεῖνται ...
... . 10. – Pass ., οὐδὲν ἀπορεῖται τῶν δεομένων γίγνεσϑαι , man ist über das, was geschehen soll, nicht ... ... . – Von Arist . an oft = eine Frage aufwerfen, bes. ἀπορεῖται , quaeritur ; vgl. Pol . 1, 64; so pass ...
Buchempfehlung
Eine Reisegruppe von vier sehr unterschiedlichen Charakteren auf dem Wege nach Braunschweig, wo der Luftschiffer Blanchard einen spektakulären Ballonflug vorführen wird. Dem schwatzhaften Pfarrer, dem trotteligen Förster, dem zahlenverliebten Amtmann und dessen langsamen Sohn widerfahren allerlei Missgeschicke, die dieser »comische Roman« facettenreich nachzeichnet.
94 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro