... , ἡ , alter gen . ϑέμιστος ; so immer bei Hom., auch vom nom. pr.; att. u ... ... οὔ τινα οἶδε ϑέμιστα 5, 761, der kein Recht kennt, ein ἀϑέμιστος . – Anders λιπαρὰς τελέουσι ϑέμιστας 9, 15g. 298, sie ...
θεμιτός , = ϑεμιστός , gew. mit der Negation, οὐ ϑεμιτόν , Pind. P . ... ... ϑεμιτὸν ἄλλον εἰδέναι ; O. R . 993, wo des Verses wegen ϑεμιστόν geändert wird; σοὶ δ' οὐχὶ ϑεμιτὸν πρὸς φίλον στείχειν τάφον ...
ἐν-α-σεβέω , dabei gottlos sein, Themistocl. ep . 14.
θεσμο-πόλος ,= ϑεμιστοπόλος , Paul. Sil . (V, 293).
θεμιστ-οῦχος , = ϑεμιστοπόλος, βασιλεύς Ap. Rh . 4, 347.
αὐτο-σχεδιάζω , aus dem Stegereif, ohne Vorbereitung etwas thun, theils im guten Sinne. vom Themistokles, αὐτοσχεδιάζειν τὰ δέοντα ἐγένετο κράτιστος , schnell entschlossen that er das Nöthige, ...
... . 17, 363 γνοίη ϑ' οἵ τινές εἰσιν ἐναίσιμοι οἵ τ' ἀϑέμιστοι; ἀϑέμιστα δρᾶν Soph. frg . 811; Antiph . 4, ... ... vgl. Xen. Cyr . 1, 6, 6. – Compar . ἀϑεμιστότεροι Xen. Cyr . 8, 8, 5. – ...
ἀκούω , fut . ἀκούσομαι; ἀκούσω Lyc . 378. ... ... vgl. Her . 7, 10, 8; Θεμιστοκλέα ἄνδρα ἀγαϑὸν γεγονότα , daß Themistokles ein wackerer Mann geworden, Plat. Gorg . 503 c; vgl. Xen ...
ἐν-αίσιμος , Schicksal verkündend, ... ... , schicklich. Von Menschen, billig, gerecht, Od . 10, 383; Ggstz ἀϑέμιστος , 17, 363; νόος, φρένες , 5, 190 Il . 24 ...