Online-Bibliothek

παρ-εις-φθείρομαι (s. φϑείρω ), zu seinem eignen od. eines Andern Unglück daneben, heimlich hineingehen, hineingerathen, Philo u. a. Sp .

... υἱεῖς ἐπιτηδεύοντες ἃ Σωκράτης διδάσκει πάντες παντάπασι διαφϑαρήσονται , v. l . διαφϑα-ρήσοιν&# ... ... , εἰ εἷς μὲν μόνος αὐτοὺς διαφϑείρει, οἱ δ' ἄλλοι ὠφελοῦσιν, = πολλὴ γὰρ ἄν τις εὐδαιμονία ἦν, εἰ εἷς μὲν διέφϑειρεν, οἱ δ' ἄλλοι ὠφέλουν ...

... , ὦμοι 18, 204, ἰφϑίμους κεφαλάς , 11, 55, wie ἴφϑιμοι ψυχαί 1, 3, tapfere Seelen, d. i. Seelen der Tapferen; das fem . ἰφϑίμη hat Hom . nur bei Frauen, ἄλοχος Il . ... ... . Sm . 13, 334. – Den superl . ἰφϑιμότατος erwähnt Suid .

... , Od . 19, 211; auch ὀφϑαλμοῖσιν ἰδεῖν , u. ἐν ὀφϑαλμοῖς , Hom.; ἀνδρὸς ἐς ὀφϑαλμοὺς ἐλϑέμεν , Il . 24, ... ... 626, wie τυράννου κατ' ὀφϑαλμοὺς κατηγορεῖν , Xen. Hier . 1, 14; ἐν ὀφϑαλμοῖς ...

... Soph. El . 523; ä. δῆριν, μάχην ἔχειν ; – φϑέγμα ὅσιον Eur. Herc. Fur . 927 Andr . 925, vgl. βοάν ; – φϑόνον , Neid hegen, Aesch. Prom . 891 ... ... Luc. Hermot . 2 (anders ist τιμήν, φϑόνον ἔχειν παρά τινι , Plut. Sol . ...

... nur poetisch, aor. pass . ὤφϑην , u. fut . ὀφϑήσομαι; u. selten auch perf. ... ... Od . 10, 99; φίλον ἄνδρα διωκόμενον περὶ τεῖχος ὀφϑαλμοῖσιν ὁρῶμαι , Il . 22, 169 ... ... . in ganz gleicher Bedeutung mit dem act ., ὀφϑαλμοῖσιν oder ἐν ὀφϑαλμοῖσιν ἰδέσϑαι , vor Augen sehen, oft bei Hom ...

... 184 b, gehässig, ὑμῖν βαρύτεραι καὶ ἐπιφϑονώτεραι αἱ ἐμαὶ διατριβαὶ γεγόνασιν Apol . 37 d; ἐπίφϑονον πρᾶγμα καὶ οὐ δίκαιον ποιεῖν Is . 2, 23; Sp .; der Mißgunst ausgesetzt, ἐπίφϑονον κτῆμα χρυσός Plat. Legg . XII, 956 a; εἴ τῳ ϑεῶν ἐπίφϑονοι ἐστρατεύσαμεν , das Mißfallen eines ...

... verderben, vernichten; δαίμων τις κατέφϑειρε στρατόν Aesch. Pers . 337; κατέφϑαρται ὄλβος 247, wie λαὸς δορί 715; καταφϑεῖραι πόλιν Soph. O. R . 331; καταφϑαρεὶς τὸν βίον Men . b. Harpocr ... ... . 2, 64, 3; ἐν πενίᾳ καὶ νόσοις καταφϑείρεσϑαι Luc. Iup. tr . 19.

... 492. 23, 36; ähnlich ist auch Iliad . 9, 480 Φϑίην δ' ἐξικόμ ην ἐς Πηλῆα ἄναχϑ'. ὁ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο ; ... ... ἡμέτερόνδε 1, 704; αὐτοκασιγνήτηνδε 3, 647; ὅς κεν ἀφυσσάμενος φϑαίη μετὰ νῆάδ' ἱκέσϑαι 4, 1768; ἃς ὅ ...

ἕψω , fut . ἑψήσω , kochen ; ... ... 2, 35. – Pass. aor . ἑψηϑείς , Plut ., auch ἑφϑείς , Diosc .; vom Wasser, welches kocht, Arist. H. A ... ... A. – Adj. verb . ἑψητός , s. oben, u. ἑφϑός .

ἅπτω , 1) heften , anknüpfen, Plat ... ... Com . Häufiger im pass ., ἡμμένος Ar. Plut . 301; ἁφϑεὶς ὁ νηὸς κατεκαύϑη Her . 1, 19; vgl. 1, 86; ἁφϑέντα, ἡμμένον , Thuc . 4, 133; Eur. Cycl . 512; ...

... 2; mehr medial zu fassen ἐλείποντο τῶν στρατιωτῶν οἱ διεφϑαρμένοι ὑπὸ τῆς χιόνος τοὺς ὀφϑαλμούς , sie blieben zurück, 4, 5, 12; οἱ λειπόμενοι , ... ... τοῦ κήρυκος μὴ λείπεσϑαι Thuc . 1, 131; ἕπεσϑε, κἂν λειφϑῆτε τῷ στίβῳ τῶν ἵππων ἕπεσϑε ...

... , 409 c; aor. pass . ἐκλέφϑην , Eur. Or . 1597, u. ἐκλάπην , letzteres Plat ... ... ; κλέπ τεσκε ἂν περιιὼν τὰ ἐπιτήδεα Her . 2, 174; κλεφϑέντων τῶν ἀγαλμάτων 5, 84; Plat . u. Folgde; von ...

... πόλεμος ἐν πᾶσι τοῖς κατὰ τὸν βίον ἀφϑονωτέροις καὶ εὐωνοτέροις διήγαγεν ἡμᾶς; ἐν ἀφϑόνοις τοὺς νεοττοὺς ἐκτρέφειν Ael. H ... ... Antiph. Stob . 121, 9; im Wortspiel, πολλὰ διδάσκεις ἀφϑόνως διὰ φϑόνον , Philem. Stob. Floril . 38, 24.

... Od . 5, 110. 133. 7. 251 ἔνϑ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀπέφϑιϑον ἐσϑλοὶ ἑταῖροι , daneben v. l . ἀπέφϑιϑεν, = ἀπεφϑίϑησαν , aor. pass . von ἀποφϑίω ; s. Scholl. Od . 5, 110. 7, 251 ...

... , wenn es nicht auch hier zu nehmen wie ὀφϑαλμιᾶν ἐπί τινι , sehnsüchtig die Augen auf Etwas werfen, Philostr .; vgl ... ... 7, 5; auch c. accus ., πάλαι τὸ πλῆϑος τῶν προςόδων ὀφϑαλμιῶν , Pol . 32, 2, 1. Vgl. ἐποφϑαλμιάω .

ναύ-φρακτος ... ... ναύφρακτος heiße; wahrscheinlich ist mit dem Schol . eine komische Maske, ὀφϑαλμὸν ἔχων ἕνα ἐπὶ παντὸς τοῦ προςώπου , anzunehmen, als Karrikaturdarstellung der ὀφϑαλμοί des großen Königs; Dind . hat aus Phot . ναύφαρκτον ...

... wohlthuend, Ath . XII, 545 e u. Sp .; übertr. εὐόφϑαλμον ἀκοῦσαι , was sich wohl hören läßt, Arist. pol . 2, 8 M. – Das adv . εὐοφϑάλμως citirt Harpocr . 13, 15 aus Antiph . u. erkl. ...

... . 47, 67, Zeugen zuziehen; auch παραληφϑῆναι εἰς συμπόσιον , zum Gastmahl zugezogen worden sein, Ael. V. H ... ... πρὸς τὰς ἑστιάσεις ἅπαντας παρελάμβανε D. Sic . 2, 24; παρελήφϑην πρὸς αὐτόν , Parmenisc . bei Ath . IV, 156 e. ...

περι-κατα-λαμβ ... ... , zwingen; περικαταλαμβανόμενος τοῖς καιροῖς , Pol . 16, 2, 8; περικαταληφϑέντες ὑπὸ τῆς φλογὸς κατεπρήσϑησαν , 14, 4, 10, u. öfter; vgl. Arist . περικαταληφϑέντων ὑπὸ τοῠ ῥεύματος , de mundo 6, 33; auch = fassen, ...