τράπεζα , ἡ (von den Alten entweder von τρίπεζα od ... ... d. i. nachdem er Bankerott gemacht hatte, Dem . 33, 9; ἀποστερῆσαι τὸ ἐπὶ τὴν τράπεζαν χρέος , ib . 24; τὴν τράπεζαν ἀνατρέπειν ...
ἐπ-έοικα (s. εἴκω, ἔοικα), ... ... 126, wo οὐκ ἐπ . in οὐχὶ ἔοικε geändert werden kann, ein apostrophirtes Wort voraus, so daß ὅσσ' ἐπέοικε wahrscheinlich für ὅσσα ἔοικε steht ...
... ἐννεώροιο 18, 351; Od . 3, 408 λίϑοι ξεστοί, λευκοί, ἀποστίλβοντες ἀλείφατος , Scholl . λείπει τὸ ὡς· ἔστι γὰρ ὡς ἐλαίου ; der gen . bestimmt den Begriff ἀποστίλβειν genauer, ἀποστίλβειν ἀλείφατος , Oelglanz haben; – τοῦἀπὸ κέδρου γινομένου ...
ἀπο-σῑμόω , 1) die Nase eingebogen, ... ... einen Bogen herumführen, Xen. Hell . 5, 4, 50 ( Hesych . ἀποστρέφειν ), wo ἐπισ . alte Lesart. Bei Thuc . 4, 25 ...
μαλθακίζω , = μαλακίζω; im praes., Aesch. Prom . ... ... . Med . 291; u. so auch in Prosa, schlaff, lässig werden, ἀποστησόμεϑα νῦν μαλϑακισϑέντες , Plat. Soph . 241 c; Phil . 51 d ...
τανταλίζω , wie ταλαντίζω , = τανταλεύω ; Hesych . erkl. ἐτανταλίσϑη, ἐσείσϑη , u. intr. ἐταντάλιζεν, ἔτρεμεν . Sprichwörtlich τὰ ... ... Tantalus, Ar . bei Suid .; vgl. Zenob . 6, 7 Apostol . 18, 14.
ἐν-δέχομαι , ion. ἐνδέκομαι ... ... bes. annehmen, zulassen, genehmigen, λόγους τινός Her . 7, 236; ἀπόστασιν , sich zum Abfall verstehen, 3, 128; Ar. Equ . 632; ...
ἀπο-στέλλω , wegschicken, ἄτιμον τῆςδε ... ... 5, 32; εἰς τὰς Ἀϑήνας Thuc . 2, 12; Folgde; ἀποστόλους, ϑεωρίας , Dem . 18, 80. 91; τὴν γνώμην 7, ...
παρα-πομπή , ἡ , Begleitung, Geleit ... ... , 30, 9, 13 u. a. Sp . Auch das Herbeischaffen, ἀποσταλέντα σκάφη ἐπὶ τὴν παραπομπὴν τοῦ σίτου εἰς Ἑλλήςποντον , Dem . 18, 73 ...
δια-λαμβάνω (s. λαμβάνω ... ... 2. 42, 7; bestimmen, τὸν καιρόν , 15, 5, 2; ἀποστέλλειν , 30, 9 u. a. Sp ., die es auch für auseinandersetzen ...
ὑπο-ζώννῡμι und -ζ ... ... mit dem ὑπόζωμα versehen, umbinden, was vor der Abfahrt geschah, Act. Apost . 27, 17; dah. übh. ausrüsten, Pol . 27, 3, ...
... ἀπό-στροφος , 1) abgewandt, ὀμμάτων ἀποστρόφους αὐγὰς ἀπείρξω Soph. Ai . 69. – 2) wovon man ... ... Orph. H . 70, 8. – 3) Bei Gramm. ἡ ἀπόστροφος , der Apostroph.
ὑπ-αφ-ίστημι (s. ... ... wenig, allmälig zurück-, wegtreten; ὑπαπέστη Antiph . 1 δ 1; ὑπαποστὰς ἐξ Ἀϑηνῶν D. L . 1, 44; Poll .
παρ-αγκωνίζομαι ... ... . findet sich auch das act ., u. wird παραγκωνίσας erkl. = ἀποστρέψας, ἐκ τῶν ἀγκώνων δήσας . S. Ath . VI, 258 a. ...
Buchempfehlung
Glückseligkeit, Tugend und Gerechtigkeit sind die Gegenstände seines ethischen Hauptwerkes, das Aristoteles kurz vor seinem Tode abschließt.
228 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro