περι-πιπράσκω , περιπραϑήσεται ist B. A . 432 Erkl. von ἀπωνηϑήσεται .
ἀδελφο-κτόνος , ὁ , Bruder-, Schwestermörder, Piut. de virt. mul. (Aretaphil. p. 294).
... unwandelbar, fest, ἀνάγκη Arist. Metaph . 4, 5; neben ἀμετάτρεπτος Plut. Thes . 17; Cat. min . 19; Tib. Graech . 12, wo die v. l . ἀμετάπιστος , wie bei Diod . συμμαχία . – Adv ...
ἀ-μετά-τρεπτος , unwandelbar, fest, Plut. Thes . 17, neben ἀμετάπειστος .
περι-τυμπανίζω , mit dem τύμπανον umtönen u. betäuben, τὰς τίγρεις φασὶ περιτυμπανιζομένας ἐκμαίνεσϑαι , Plut. conj. praec. p . 426, vgl. de superst . 5.
κατα-κυμβαλίζω , durch Cymbelspiel erheitern od. betäuben, Sp .
παν-από-πληκτος , ganz betäubt, bestürzt, Sp .
φαντασιό-πληκτος , die Sinne schlagend, treffend, blendend, die Vorstellung blendend und betäubend, M. Ant. 1, 7 im adv.
... I. T . 1001. Die oft wiederholte Regel ἄγεται τὰ ἔμψυχα, φέρεται τὰ ἄψυχα ist unrichtig; die Attiker wie ... ... auch Hell . 5, 4, 42; pass . ἀγόμεϑα καὶ φερόμεϑα Eur. Tread . 1310, ἄγομαι, φέρομαι ὑπὸ ...
... Od . 24, 29 zu nehmen, τὴν οὔ τις ἀλεύεται ὅς κε γένηται , homerisch für οὔ τις ἂν ἀλεύαιτο , conjunct. = optat. potent.; ἀλέηται 4, 396, ἀλεώμεϑα Il . 5, 34. 6, 528; doch können diese Formen ...
... ἀρετὰς ἀποδείκνυσϑαι , Heldenthaten vollbringen, 1, 176. 9, 40; ἀρετὰς πράσσειν , Großthaten verrichten, Pind. I . 5, 11; vgl. Plat. Rep . X, 618 b; ἐπὶ γένεσι καὶ προγόνων ἀρεταῖς καὶ ῥώμῃ τῆς πόλεως Menex . 243 c; ...
... dumm, stumpfsinnig machen, u. pass . betäubt, verdutzt werden, sein, bes. perf . τετυφῶσϑαι , Dem ... ... ; τετυφωμένος , ein Thor, Narr, nach Harpocr . von der plötzlich betäubenden u. der Sinne beraubenden Wirkung des τυφώς (w. m. s ...
... Luc .; aus dem Dunkel hervorholen, loben, ἀρεταὶ ἀμφέρονται Pind. N . 11, 38; im Gedächtniß erhalten, ... ... ἀποβλέποντες κἀκεῖσε ἀναφέροντες Rep . VI, 484 c; εἰς ἃ ἀναφέρεται πάντα Crat . 424 d; ἀναφέρεται ἐπί τι , Arist ...
... An . 7, 7, 3 hat Krüger für ἀλεξησόμεϑα nach mss . ἀλεξόμεϑα aufgenommen, was dem vorhergehenden ἐπιτρέψομεν entspricht; aor. I ... ... 1, 3, 6; abwenden, τὰ κακὰ ἀλεξόμεϑα , entspr. τῶν ἀγαϑῶν ἀπολαύομεν , Mem . 4 ...
... wie ist dir unerträglich Leid angethan worden, Eur. Hec . 1085. – Bei Sp . auch ... ... das praes., D. Hal . 8, 87 σκεύη οἷς γῆ τ' ἐργάζεται; auch vielleicht Ar. Eccl . 148 τὸ χρῆμ' ἐργάζεται , die Sache wird betrieben, ist im Gange, Schol . ...
... , ὅταν μὲν αὐτῇ χρῆσϑαί τι δέῃ, ἀναπετάννυται, ἐν δὲ τῷ ὕπνῳ συγκλείεται; ὡς δ' ἂν μηδὲ ἄνεμοι ... ... γελοῖα ἂν φαίνοιτο πολλὰ περὶ τὰ νῦν λεγόμενα, εἰ πράξεται ἃ λέγεται ; Conv . 221 c ἀλλὰ ... ... καίτοι σφόδρ' ἂν αὐτὸν οἶμαι μετὰ Θεμιστοκλέους πολιτευόμενον προσποιεῖ σϑαι πράττειν ὅπως οἰκοδομηϑήσεται τὰ τείχη, ὁπότε καὶ ...
... ; ἔπεμψα, ὡς πύϑοιτο O. R . 71; δορυσσόους ἔταξαν, ὡς ἔχοιμι τίμιον γέρας Aesch. Suppl . 964; εἶχον δρέπανα ... ... . 4, 3,31, für eine Gebirgsgegend hinlänglich bewaffnet; ἄπιστον τὸ πλῆϑος λέγεται ἀπολέσϑαι ὡς πρὸς τὸ μέγεϑος τῆς πόλεως ...
... . 1, 549. 15, 738; οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες καὶ ἑταῖροι, οἵ κέν μιν πέμποιεν , Od . 17, 145, vgl. ... ... 23, vgl. ὃς δ' ἂν καταληφϑείη, οὕτω διατίϑεται , 4, 7, 4, wo καταληφϑῇ , wie Krüger ...
... sing . jeder , οἱ δ' ἄλκιμον ἦτορ ἔχοντες πρόσσω πᾶς πέτεται , Il . 16, 264; Od . 13, 313; ... ... Aesch. Pers . 378; Soph. Ai . 1366; νῦν με πᾶς ἀσπάζεται , O. R . 596; σιώπα πᾶς ἀνήρ ...
... 20, als lautete das Präsens μώομαι; μώμεϑα erkl. Hesych . ζητοῦμεν . – b) fut . ... ... zum praes . μαίομαι , – vgl. δαίω – δάσασϑαι ), betasten, berühren, suchen, nur in compp ., denn auch Od . ...
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro