Online-Bibliothek

το-πρότερον , adv ., = πρότερον . S. πρότερον .

το-παρ-αυτίκα , adv ., = αὐτίκα , Her . S. παραυτίκα .

το-τελευταῖον , adv ., zuletzt, endlich, auch getrennt geschrieben.

ἄθλημα , τό , Kampf, Plat. Legg . VIII, 833 c; Pol . 1, 58; Plut . oft. – Bei Theocr . 21, 8 τὰ ταῖν χειροῖν ἀϑλήματα , Fischergeräth, womit die Hände sich abmühen.

ἀκάτιον , τό ( dimin . von ἄκατος ), 1 ... ... 2, 27; nach Phryn. B. A . 19 κυρίως σημαίνει τὰ μικρὰ ἱστία (kleinere Segel zum Geschwindfahren), λέγεται δὲ καὶ ἐπὶ ... ... wohl in τοὐκάτιον für τὸ ἑκάτειον zu ändern.

αἴθυγμα , τό (αἰϑύσσω ), Schimmer, Funke, z. B. τῆς προγονικῆς δόξης Polyb . 20, 5, 4; εὐνοίας 4, 35, 7; ἀμαυρὸν , schwache Spur, Plut. Soll. an . ...

ἀλέξημα , τό , Schutz-, Heilmittel, Aesch. Pr . 477; Dion. H . τὰ πρὸς τὴν συμφορὰν ἀλ . 7, 13, u. sonst.

ἀγώνισμα , τό , der Kampf, τὰ ἐν Ἀρτεμισίῳ ἀγ . Her . 8, 76; ... ... 22, von seinem Werke sprechend, κτῆμα ἐς ἀεί dem ἀγώνισμα ἐς τὸ παραχρῆμα entgegen, auf die Prunkreden der Sophisten als vergängliche Erzeugnisse des Wettkampfes ...

ἀγκύριον , τό , kleiner Anker, Luc . – Bei Diod . 14, 73 sind τὰ ἀγκύρια Ankertaue, sc . σχοινία .

ἀ-στόχημα , τό , das Verfehlen, der Irrthum, τὰ περὶ τὸν βίον ἀστ . Plut. de curios . 10.

αἶμα , τό , Blut, das flüssige, vgl ... ... τ' ἀνδροκτασίης ἔκ ϑ' αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῠ , 19, 214 φόνος τε καὶ αἷμα καὶ στόνος ἀνδρῶν ... ... ἐών, γαμβρὸς ἢ πενϑερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέϑου σι μεϑ' αἷμά τε καὶ γένος αὐτῶν ; Od ...

... . ἄγος (aber falsch in dem Att.), τό (ἅζω ), l) eigtl. Verehrung ... ... Verbrechen meiden, Ant . 256. Auch in Prosa, ἐν τῷ ἄγεϊ ἐνέχεσϑαι Her . 6, 56, mit einer Blutschuld behaftet sein; τὸ ἅγος ἐλαύνειν τῆς ϑεοῠ Thuc . 1, 126. 135. 2, 13, die ...

ἄκρα , ἡ , eigtl. fem . zu ἄκρος , ... ... , 285. 8, 508; Aesch. Eum . 532; Εὐβοίας Soph. Tr . 785; Pind. N . 3, 26; Ταινάρου P . ...

ἌΚος , τό , Heilmittel, Hom . zweimal, Od . 22, 481 οἶσε ϑέειον, κακῶν ἄκος , Iliad . 9, 250 οὐδέ τι μῆχος ῥεχϑέντος κακοῠ ἔστ' ἄκος εὑρεῖν; – oft sobei Trag.; aber ...

ἄδος , τό , Sättigung, Ueberdruß, Hom . einmal, Iliad . 11, 88 ἐπεί τ' ἔκορέσσατο χεῖρας τάμνων δένδρεα μακρά, ἄδος τέ μιν ἵκετο ϑυμόν , wo Einige μάκρ', ἆδός schreiben wollen, s. ...

ἀθήρ , έρος, ὁ , die Hachel an der Aehre ( Schol. ad Luc. Anach . 25 τὰ τοῦ ἀστάχυος κέντρα ), die Aehre selbst, Hes. frg . 2, 2; Nic. Th . 802; bei Aesch. frg . 138 Lanzenspitze ...

ἅβρα , ἡ , (substantivirtes fem . von ἁβρός ), ... ... Mein. zu Menand. p. 25; Luc. Merc. cond . 39 τῆς γυναικὸς ἅβραν παρϑένον διέ-φϑειρας .

ἄημα , τό , Wehen, ἀνέμων Aesch. Eum . 865; Soph. Ai . 659; Anth.; ῥόδον ϑεῶν ἄημα Anacr . 53, 4.

ἄγμα , τό , Bruchstück, Plut. Philop . 6.

ἌΛΓος , τό , der Schmerz, körperlich und geistig, ... ... ἔϑηκεν , 2, 39 ϑήσειν γὰρ ἔτ' ἔμελλεν ἐπ' ἄλγεά τε στοναχάς τε Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι , 2, 375 μοὶ Ζεὺς ἄλγε' ἔδωκεν ... ... καὶ πῆμα καὶ ἄλγος , 15, 400 μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνήρ , 19, 330 ...