ἄ-947;961;945;966;959;962; , ungeschrieben, bes. νόμος , ein ... ... . 23, 70. 18, 275, vgl. Legg . VII, 793 a τὰ ὑπὸ τῶν πολλῶν καλούμενα ἄγραφα νόμιμα . ...
ἄ-946;959;965;955;959;962; ( βουλή ), ohne Ueberlegung, unbedachtsam ... ... ; πόλις C. C . 944; στά-963;953;962; γλώσσης O. R . 634 ... ... , 9, 2; οὐκ ἀβ. ἀλλὰ πόῤῥω-977;949;957; κατεσκευασμέναι Pherec. ...
ἀ-946;959;965;955;943;945; , ἡ , Mangel an ... ... Antia . 1227; πολλὴν-943;945;957; ἔχειν Eur. Med . ... ... 1, 32; εὖ φρονῶν (ἀ946;959;965;955;943;ᾷ ) Antiph . 4 ...
ἄ-946;961;959;964;959;962; , poet. Nebenf. von ἄμβροτος , Hom ... ... 78 νὺξ ἀβρότη , die göttliche, heilige Nacht, wie ἀμβροσία νύξ ; Aristarch erklärte nach ... ... Lexil . 1, 134; – ἄβροτα ἔπη Soph. Ant . 1121, heilige Lieder ...
ἄ-946;961;959;967;959;962; , ( βρέχω ), unbenetzt, ἄγκυρα ... ... Eil . 52 (VI, 66); ὕδωρ , das mit dem Meere sich nicht vereinigende Wasser des Alpheus, Nestor . ...
ἀ-946;943;969;964;959;962; , nicht zu leben, unerträglich, βίος ... ... 24, 141; χρόνος Eur. Alc . 248; αἰών Xen. ... ... Legg . XI, 926 b; vergl. Eur. Ion 676; Herc. ...
ἀ-948;949;965;954;ή962; , ές (948;949;ῠ954;959;962; ), nicht süß, bitter, Hom . als v. l. Od . ... ... 245 ἀγγελίην ἑτάρων ἐρέων καὶ ἀδευκέα πότμον , 6, 273 τῶν ἀλεείνω φῆμιν ἀδευκέα . ...
ἀ-946;955;949;956;ή962; , ές , (vgl. βλεμεαίνω nach Schol. Nic.; Crion erkl. es falsch für ἀμελής; eigtl. nichttrotzig, muthig blickend, dah. ἵπποι λήϑαργοι bei Suid . auch ...
ἄ-946;965;963;963;959;962; , 1) grundlos, vom Wasser, Νείλου πηγαί Her ... ... 28; λίμνη Aristoph. Ran . 137; Ταρτάρου χάσματα Eur. Phoen . 1599; übertr ... ... 1044; ἀργύριον Aristoph. Lys . 174. – 2) ἡ ἄβυσσος , N. T., ...
ἄ-946;961;969;964;959;962; , 1) ungegessen. ἕντερα Aenigm ... ... zu essen, όστᾶ Men. Ath . IV, 146 e; ἰχϑὺν ἄβρωτον ποιεῖ ... ... – 2) der nicht gegessen hat, Soph. frg . bei Poll . 6, ...
ἄ-948;951;954;964;959;962; , nicht gebissen, ὕλη ἀδηκτοτάτη Hes. O . 418, am wenigsten von Würmern angefressen; übertr., οὐδὲ τοῠτο ἄδηκτον παρῆκε ... ... . Anton . 11, 18. – Adv ., ἀδήκτως ἀπελϑεῖν Plut. Pomp . 2; – ...
ἀ-948;945;ή956;969;957; , ον , unkundig, bei Hom . viermal, stets mit gen., Odyss . 17, 283 οὐ γάρ τι πληγέων ἀδαήμων οὐδὲ βολάων , Iliad . ... ... , Od . 12, 208 οὐ γάρ πώ τι κακῶν ἀδαήμονές εἰμεν; – Sp. ...
ἀ-948;943;954;951;956;945; , τό , Unrecht, Beleidigung, Her ... ... ἄξια Plat. Legg . VI, 778 d; Xen. Mem . 2, 2, 3; vgl. Arist. Eth. Nic . 5, 7; ...
ἀ-947;ή961;945;959;962; , in den Homer. Scholl . als Variante Odyss . 5, 136 ἀϑάνατον καὶ ἀγήραον , Iliad 2, 447 ἀγήραον ἀϑανάτην τε ; ... ... . – Hesiod. Theog . 955 ἀπήμαντος καὶ ἀγήραος; κῦδος Pind. P . 2, ...
ἀ-947;957;969;963;943;945; , ἡ , Unkenntniß, Unbekanntschaft, Eur ... ... Nichtkennen, neben ὑπεροψία Luc. Tim . 42. – Eur. Hec . 959 = ἀπορία , Noth.
ἄ-946;961;959;956;959;962; , geräuschvoll, bei Hom . nur Iliad . 13, 41, wo ... ... Scholl .) ἄγαν βρομοῦντες καὶ ἄγαν ἰαχοῦντες, κατ' ἐπίτασιν τοῦ ᾱ κειμένου .
ἀ-947;941;957;949;953;945; , ἡ (ἀ947;949;957;942;962; ), niedrige Herkunft, Ggstz γένος , Arist. ... ... Gesinnung, Arist. virt. et vit .; ψυχῆς καὶ μαλακία Plut. cons. ad Apoll. ...
ἀ-947;949;943;964;969;957; , ονος , ohne Nachbar, einsam, πάγος , Aesch. Prom . 270; οἶκος ἀγ. φίλων Eur. El . 1130; Ep. ad . 236 ( Plan . 256) heißt Ἀρχίλοχος ἐρημοφίλας καὶ ἀγ ...
Buchempfehlung
Beate Heinold lebt seit dem Tode ihres Mannes allein mit ihrem Sohn Hugo in einer Villa am See und versucht, ihn vor möglichen erotischen Abenteuern abzuschirmen. Indes gibt sie selbst dem Werben des jungen Fritz, einem Schulfreund von Hugo, nach und verliert sich zwischen erotischen Wunschvorstellungen, Schuld- und Schamgefühlen.
64 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro