Online-Bibliothek

κατα-κομίζω , herab-, herunterbringen, bes. aus der Mitte des Landes nach der Küste hin; σῖτον τῷ στρατεύματι Thuc . 6, 88; παῖδας καὶ γυναῖκας ἐκ τῶν ἀγρῶν κατακομίζειν Dem . 19, 125, vgl. ...

κατά-κρηθεν , auch κατα ... ... ;ν betont, bei Hom . richtiger κατὰ κρῆϑεν geschrieben; Τρῶας δὲ κατὰ κρῆϑεν λάβε πένϑος Il . 16, 548, vom Kopf her, von oben herab; δένδρεα δ' ὑψιπέτηλα κατὰ κρῆϑεν χέε καρπόν Od . 11, 588; ...

κατα-δουλόω , unterjochen, zum Sklaven machen; Ἀϑήνας , im Ggstz von ἐλευϑέρας ποιεῖν , Her . 6, 109; Thuc . 3, 70 u. A.; καταδεδουλωμένος ὑπὸ τοῦ ἀνϑρώπου Plat. Conv . 219 e. ...

κατα-θύμιος , bei Her . auch 3 Endgn, wie γυνὴ καταϑυμία Anitipho bei Stob. Floril . 68, 37; a) im Sinne, am Herzen liegend; μηδέ τί τοι ϑάνατος καταϑύμιος ἔστω , d. i. ...

κατα-μιαίνω , beflecken, verunreinigen; μὴ ψευδέσιν καταμιάναις γένναν Pind. P . 4, 100; Plat. Legg . XI, 937 d; Sp ., τὸ φῶς μου πάντα τρόπον κατεμίαινε Luc. Catapl . 27. – ...

κατα-θνήσκω (s. ϑνήσκω ), sterben, Il . 22, 355; κατατεϑνήκασι 15, 664; ἀνδρὸς κατατεϑνηῶτος 22, 164; νεκροὺς κατατεϑνηῶτας 18, 540; κάτϑανε , d. i. κατέϑανε , 21, 107; ...

κατα-κομιδή , ἡ , das Herab-, Herunterbringen, z. B. der Früchte ans Meer zur Ausfuhr, Thuc . 1, 120, τοὺς δὲ τὴν μεσόγειαν κατῳκημένους εἰδέναι χρή, ὅτι χαλεπωτέραν ἕξουσι τὴν κατακομιδὴν τῶν ὡραίων , im ...

κατα-έννῡμι (s. ἕννυμι ), p. = καϑέννυμι , bekleiden, bedecken; ὄρος καταειμένον ὕλῃ , mit Wald bekleideter, waldbewachsener Berg, Od . 13, 351. 19, 431; ϑριξὶ δὲ πάντα νέκυν καταείνυον (Bekker ...

κατα-ληπτός , adj. verb . zu καταλαμβάνω , zu ergreifen, zu begreifen, verständlich, Plut . u. a. Sp . oft; τὰ πράγματα ἐφαίνετο καταληπτά , zu behaupten, Thuc . 3, 11; – ...

κατα-κλῶθες , αἱ , nur Od . ... ... , die Eust . verwirft; vgl. Nitzsch zur Stelle; Bekker lies't κατὰ κλῶϑές τε β .

κατά-κλισις , ἡ , das Niederlegen, sich Hinlegen, zu Bette; τοῦ γάμου , das Beilager, Her . 6, 129; zu Tische, πολλοῦ τιμῶμαι τὴν παρὰ σοὶ κατάκλισιν Plat. Conv . 175 e; κατακλίσεις ...

κατα-θνητός , = simplex , sterblich; οὐ μὲν γάρ τι καταϑνητός γ' ἐτέτυκτο Il . 5, 402; καταϑνητοὶ ἄνϑρωποι; das fem ., καταϑνητῇσι γυναιξίν , H. h. Ven . 39. 50; den ...

κατα-θρώσκω (s. ϑρώσκω ), herabspringen, bei Hom . nur in tmesi , κὰδ δ' ἔϑορ' ἐς μέσσον Il . 4, 79; καταϑορόντες ἀπὸ τῶν ἵππων Her . 3, 86; – καταϑρώσκω ...

κατα-βλάπτω , beschädigen, verletzen; ὅτε μή τι καταβλάπτῃ τὸ σὸν αὐτοῦ H. h. Merc . 23; κατέβλαψε τὸν τρωϑέντα Plat. Legg . IX, 877 b; βλάβην 864 e; ἄν τις καταβλάψῃ τινὰ ...

κατα-κάμπτω , nieder-, umbiegen; χειμῶνος ὄντος κατακάμπτειν τὰς στροφὰς οὐ ῥᾴδιον Ar. Th . 68; εἰς κύκλον Plat. Tim . 36 b; ἐξ ὀρϑοῦ 71 b; übertr., ὅταν πρὸς τὰς αἰσχύνας κατακάμπτωνται ...

κατα-θαῤῥέω , altatt. καταϑαρσέω , muthig, dreist sein; absolut, Hdn . 1, 5, 26; τινός , gegen Einen, Pol . 1, 40, 3; τῶν ὑμετέρων ὅπλων καταϑαῤῥήσας 6, 3, 10, wie ...

κατα-μετρέω , vermessen, zumessen, τινί τι , Her . 3, 91; Xen. Oec . 4, 21 u. Sp ., auch med ., τὰ μέρη τῆς σκηνῆς κατεμετρήσαντο γραμμαῖς Pol . 6, 41, ...

κατα-κλινής , ές , hingestreckt liegend, auf dem Bette, von Kranken, Pol . 31, 21, 7; – abschüssig, ἀταρπός Leon. Tar . 68 ( App . 48); ἐπὶ γεωλόφου τινὸς ἠρέμα κατακλινοῠς D. ...

κατα-θοινάω , verschmausen, Aesop . u. a. Sp .; auch im med ., κύνες αὐτὸν κατεϑοινήσαντο Diogen . 7, 52; aor. pass ., τοῦτον πάντας τοὺς ἰχϑύας καταϑοινηϑῆναι Ath . VII, 283 ...

κατα-γρῡπόω , krümmen, biegen; αὐστηρὸν καὶ κατεγρυπωμένον Plut. amator . 9, wird erkl. ein finsteres u. höhnisches, naserümpfendes Wesen, Reiske vermuthet κατεῤῥυπωμένον , Schneider κατεγνυπωμένον . S. καταγνυπόω .