νομάς , άδος, ὁ, ἡ , Viehheerden weidend u. mit ihnen umherziehend, umherschweifend; Σκύϑαι , Pind. frg . 72; von denselben nomadischen Scythen Aesch. Prom . 711; auch Ἰνδοί , Suppl . 281; vgl. Her . 1, 15 ...
εὐνόμας , ὁ , bei Soph. Ai . 597 ch ., Ἰδαίᾳ μίμνω λειμωνίᾳ ποιᾷ μήλων ἀνήριϑμος αἰὲν εὐνόμᾳ χρόνῳ τρυχόμενος , wird von Schol . = εὔνομος erkl., τῷ καλῶς μεριζομένῳ εἰς τέσσαρας ὥρας , oder τῷ εὐνομουμένῳ καὶ δικαίῳ , ...
ὀνομαστί , namentlich, mit Namen; λέγειν , Her . 6, 79; ... ... An . 6, 3, 24; vgl. Thuc . 7, 69; ἐπέγραψαν ὀνομαστὶ τὰς πόλεις , 1, 132; ἀνακαλεῖν , Arr. An . 2, ...
ὀνομασία , ἡ , = Folgdm; Plat. Polit . 275 d; Arist ... ... Sp ., wie Pol . 3, 87, 4; ἐπιφέρειν τινὶ ταύτην τὴν ὀνομασίαν , 17, 15, 1; D. Hal . u. A.
ὀνομαστός , genannt, zu nennen, οὐκ ὀνομαστός , unnennbar, wie infandus ... ... 114 u. öfter, u. in der ion. Form, τέμενος οὐνομαστότατον , 2, 176; und so im superl . auch Thuc . 1, 11; öfter bei Plat ., ἄνδρες ὀνομαστοί , Theaet . 155 ...
οὐνομαστός , ion. = ὀνομαίνω, ὀνομαστός , Her . 2, 178. 4, 47.
ὀνομαστικός , den Namen betreffend; ὁ ὀν ., der im ... ... sachlich verzeichnet sind, wie das des Pollux ; – ἡ ὀνομαστική , ac . πτῶσις , der Nominativus, Gramm; – auch adv ., ὀνομαστικῶς , mit einem eigenen Namen, Schol. Il ...
ὀνομαστικός , zum Namen, bes. zum Nomen substantivum gehörig, substantivisch, S. Emp. adv. gramm . 239; auch adv., ibid .
ὠνομασμένως , adv. part. perf. pass . von ὀνομάζω , namentlich, Arist. rhet . 3, 2.
ὀνομαστήρια , τά , sc . ἱερά , Feier des Namenstages, Sp .
ὀνομάζω , fut . ὀνομάσω , dor. ὀνομάξω ( ... ... 684), Τηλεβόαι γάρ με τόδ' ὠνόμασαν; überh. aussprechen, Wörter, Ausdrücke gebrauchen, sich ausdrücken, ... ... Ggstz von ἄδοξοι , Isocr . 20, 19 (Bekk. διωνομασμένοι); ὠνομασμένος τὸ γένος , D. Sic . 11, 78. – ...
ἐθνικός , zum Volke gehörig, ihm eigenthümlich, volksthümlich; ὀνομασίαι , ein Buch des Kallimachus, Ath . VII, 329 a; συστάσεις , Volksvereine, Pol . 30, 10, 6; a. Sp . – Im N. T . u. bei ...
παρ-ωνυμία , ἡ , Ableitung eines Wortes aus dem andern, Gramm . – Auch = παρονομασία , Sp ., u. wie παρωνύμιον , Bei-, Zuname, Plut. ...
ἀντ-ονομάζω , dagegen, anders ... ... 6, 5. Bei Ar. Thesm . 55 von Euripides' künstlichem Reden in Antonomasien; und so bei Rhet . Bei Gramm .: das Pronomen setzen. ...
παρ-ωνομασία , ἡ , schlechte Schreibart statt παρονομασία , Schaef. Schol. Par. Ap. Rh . 1, 623.
ὀνοματο-θέσια , τά , sc . ἱερά , das Fest der Namengebung, = ὀνομαστήρια , Sp .
Buchempfehlung
Zwei späte Novellen der Autorin, die feststellte: »Eine gescheite Frau hat Millionen geborener Feinde: alle dummen Männer.«
72 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro