ὥρᾱσι , ὥρασιν , adv ., zur rechten Zeit; Ar. ... ... Epit. doctr. metr. p . XXI; bestätigt durch Hdn . bei Ioann. Lex. p . 35, 33. Vgl. ϑύρασι . So steht jetzt ...
(ἀπο-κίκω) nimmt Buttm. ( Schol. Od . 11, 579) als Stamm an von ἀπέκιξαν , welches der Böotier Ar. Ach . 834 spricht, sie schmissen fort: ...
ἀλαλητός , ὁ , Schlachtruf, Geschrei, Hom . achtmal, ... ... . 4, 436 Τρώωνἀλαλητὸς ὀρώρει , sonst dat., Od . 24, 463 ἀνήιξαν μεγάλῳ ἀ ., Iliad . 14, 393 ξύνισαν μεγάλῳ ἀ ., 12, ...
περιστίζω (s. στίζω ), rings herum stechen, bunt machen, übh. im Kreise um Etwas herumstellen, περιστίξαντες κατὰ τὰ ἀγγήϊα τοὺς τυφλούς , Her . 4, 2; auch τῶν γυναικῶν τοὺς μαζοὺς ἀποταμοῠσα περιέστιξε τούτοις τὸ τεῖχος , sie umsteckte die Mauer ...
ἀ-χάρακτος , nicht eingeschnitten, nicht ausgeprägt, ὀπωπή Nonn. Ioan . 9, 5; ὑπήνη D. 13, 84.
θεό-γληνον , πρόςωπον , mit göttlichen Augen, Nonn. Ioan . 20, 24.
δια-δεσμέω , = διαδέω , Ioan. Lyd .
προ-φθαδίην , adv . von προφϑάδιος , zuvorkommend, ἀγορεύειν , Nonn. Ioan . 16, 64.
δω-δεκά-μοχθος , der zwölf Arbeiten vollbracht, Herkules, Ioan. Lyd .
... unterhandeln, συμμίξας τοῖσι Σαμίοισι, ἀνέπειϑε , 6, 23; ἄγγελοι συμμίξαντες Γέλωνι , 7, 153; ἐϑέλων συμμῖξαί σφι καὶ πυϑέσϑαι τὰς γνώμας ... ... λόγων , Plat. Polit . 258 a; ὡς ἀσμένως καὶ οἰκείως ἀλλήλοις συνέμιξαν οἱ πολῖται , Menex . 243 e; ...
... ; δέ ); vgl. z. B. Ioann. Alexandrin. p. 34, 4. Daß dies ἄγραδε von einem ... ... . lex. p. 46 Scholl. Herodian. Iliad . 3, 29 Ioann. Alexandrin. p. 34, 19. Allein bei einer Adverbialbildung hätte die ...
δήν , Adverb., lange Zeithindurch, lange ; nach Apollon. Adverb ... ... ); vgl. Apollon. Adverb. Bekk. An . 2 p. 570, 22 Ioann. Alexandr. p. 37, 31. Das Ο in δοάν ist ...
ΚΊΚΩ , in Bewegung setzen, werfen, nimmt Buttm. zu Schol. ... ... . κί. ξατο neben εὗρεν auch durch ἤνεγκεν erkl., u. κίξαντες, ἐλϑόντες, πορευϑέντες . S. ἀποκίκω .
ξαίνω (ΞΑΏ, ξέω) , kratzen, kämmen , ... ... ; auch vom Anschlagen des Meeres an das Gestade, die Küsten peitschen (vgl. ἁλίξαντος) ; Antp. Sid . 104 (VII, 464) sagt sogar ξαίνουσα ...
συμ-μύω , intrans., sich zuschließen; σὺν δ' ἕλκεα πάντα μέμυκεν , Il . 24, 420; ἄνω κεχηνὼς ἢ κάτω συμμεμυκώς , ... ... ἵνα συμμύσαντες πειϑαρχῶσιν , Pol . 31, 8, 8, Em. für συμμίξαντες.
δείκνῡμι , zeigen ; Wurzel Δικ -, mit Guna Δεικ , ... ... das partic ., δεικνὐσϑω ἐνταῦϑα ἐὼν πολέμιος Her . 3, 72: ἔδειξαν ἕτοιμοι ὄντες Thuc . 4, 73; ταῠτα οὕτω ἔχοντα Plat. ...
θησαυρός , ὁ (τίϑημι ), 1 ... ... diesen benannt, erwähnt Strab . IX, 3; Plut. Philop . 19; ἀνοίξαντες ϑησαυρούς Matth . 2, 11; auch βελέεσσιν , vom Köcher, ...
ὑπο-μίγνῡμι (s. μίγνῡμι ... ... τῆς λύπης Phil . 47 a ; – übertr., heimlich herankommen, hinkommen, ὑπομίξαντες τῇ Χερσονήσῳ Thuc . 8, 102.
Buchempfehlung
Therese gibt sich nach dem frühen Verfall ihrer Familie beliebigen Liebschaften hin, bekommt ungewollt einen Sohn, den sie in Pflege gibt. Als der später als junger Mann Geld von ihr fordert, kommt es zur Trgödie in diesem Beziehungsroman aus der versunkenen Welt des Fin de siècle.
226 Seiten, 8.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro