Online-Bibliothek

σύντονος , gespannt, angespannt, angestrengt, συντόνῳ χερὶ λύει τὸν αὑτῆς πέπλον , ... ... e; auch adv ., συντόνως πρὸς τὸν ϑεὸν βλέπειν , Phaedr . 253 a; ζῆν , ... ... , Pol . 5, 47, 4, u. ähnlich ἐχρῆτο τῇ πορείᾳ συντόνως , 8, 28, ...

δασυντής , ὁ , der gern den Spiritus asper braucht, wie die Attiker, Tzetz . zu Hes. O . 153, wer λίσφος statt λίσπος sagt.

μασύντης , ὁ , der Kauer, bes. Schmarotzer, Hesych . Vgl. nom. pr . Μασυντίας .

συντεχνῑτης , ὁ, = σύντεχνος (?).

... ;ιτράω , fut . συντρήσω , durchbohren, συντρῆσαι εἰς τὰ τῶν πλησίον , im Bergwerke Gänge in ... ... d, durch Oeffnungen oder Gänge in Verbindung stehen, wie Arist . συντέτρηται ἡ ὄσφρησις τῷ στόματι κατὰ τὸν οὐρανόν , der Geruch ...

... ;ως , adv. part. perf. pass . von συντείνω , angestrengt, heftig; Ar. Plut . 325; ζητεῖν , Plat. Phil . 59 a, vulg . συντεταγμένως , wie Apol . 23 e, vgl. Rep . VI, ...

συν-τεχνάομαι , auch zuweilen act . συντεχνάω , mit oder zugleich künstlich anlegen, συντεχνώμενος τὰ ἔργα , Plut. Demetr . 43, mit den Künstlern arbeiten. ...

συν-τεταγμένως , adv. part. perf. pass . von συντάσσω , ordentlich, gesetzt, vertragsmäßig, verabredetermaßen, Plat. Apol . 23 e, v. l . συντεταμένως .

... εἰπέ μοι μὴ μῆκος, ἀλλὰ σύντομα , Ant . 442; μύϑους συντομωτάτους κλύειν , Eur. Heracl ... ... συντόμως , in Kurzem, bes. von der Rede, πεύσῃ τὰ πάντα συντόμως , Aesch. Eum . ... ... Paneg . 64 nach Bekker, vulg . συντομωτέρως . Auch ὡς ἐν συντόμῳ λεκτέον , S. Emp. pyrrh . ...

... (IX, 273); πρᾶγμα εὖ συντεϑέν , Dem . 18, 144; συντι ϑεὶς ψευδεῖς αἰτίας , 25 ... ... . 20, 92; φρεσὶ σύνϑετο ϑέσπιν ἀοιδήν , 1, 328; so συνϑέμενος ῥῆμα Pind. ... ... τι μηδὲν ψεύδεσϑαι ; auch συντίϑεσϑαι φιλίαν , 2, 5, 8; συνϑέμενος πρὸς τοὺς ἑταίρους , ...

ζωή , ἡ , ion. u. p. ζόη , auch ζοΐα , Theocr . 29, 5 ( ζάω ), Lebensunterhalt, Hab u. Gut, wie βίοτος , Od . 14, 96. ...

φόρος , ὁ , eigtl. das Getragene, Dargebrachte, gew. der ... ... 3, 13 u. öfter; übh. Abgabe , Steuer, Zoll (vgl. σύνταξις ), Ar. Ach . 478; φόρον φέρειν Av . 191; ...

ώραῖος , 1) was eine bestimmte Zeit, bes. die Jahreszeit mit ... ... bringt u. reift, bes. von den reisen Sommerfrüchten; βίος, βίοτος ὡραῖος , Lebensunterhalt von reifer Feldfrucht, Hes. O . 32. 309; καρποὶ ὡραῖοι ...

(θρανόω , zerbrechen), s. compos . συνϑρανόω u. ϑρανύσσω.

συν-θύω (s. ϑύω ), auch dep. med . συνϑύομαι , mit, zugleich opfern; Eur. El . 795; Pol . 4, 49, 3 u. Sp .

βιότιον , τό , dim . von βίοτος , kärglicher Lebensunterhalt, Ar. Plut . 1165.

... 5, 31. 8, 36; συνϑήκας ποιεῖσϑαι πρός τινα , Lys . 3, 22; ξυνϑήκας τὰς πρὸς ... ... . 54 c; καὶ ὁμολογία , Crat . 384 d; ἐκ συνϑήκης , wie κατὰ συνϑήκην , nach der Verabredung, Legg . IX, ...

βι-αρκής , ές , hinlänglichen Lebensunterhalt gewährend, λινοστασίη Archi . 8 (VI, 179); Nonn .

ἐν-τενής , ές , angespannt, πεφόρητο ἐντενές Ap. Rh . 2, 933, Schol . συντόνως.

σύν-θεμα , τό , poet. statt σύνϑημα , Lob. Phryn . 249.