[444] βιβάω, poet. Nebenform von βαίνω (βάω), πέλωρα βιβᾷ, er macht ungeheure Schritte, H. h. Merc. 225; öfters partic.; Hom. Iliad. 3, 22 μακρὰ βιβῶντα, Bekker βιβάντα, mit großen Schritten, Odyss. 11, 539 μακρὰ βιβῶσα, Bekker βιβᾶσα, vgl. μακρὰ βιβάς und μακρὰ βιβάσϑων; Pind. Ol. 14, 17 κοῦφα βιβῶντα; ἐβίβασκεν H. h. Apoll. 133; vgl. βιβάς u. βιβάσϑων.