βυσσός

[468] βυσσός, ion. = βυϑός, ὁ, Meerestiefe; Hom. einmal, Iliad. 24, 80, vgl. Scholl. Herodian. und Apollon. Lex. Homer. p. 53, 19; – Her. 2, 96. 3, 23; Arist. H. A. 5, 15; vgl. βύσσα.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 468.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: