γλῆνος

[494] γλῆνος, τό (γλαύσσω, ΓΛΑΏ, λάω, verwandt γλήνη), 1) Schau-, Prachtstück, Il. 24, 192, ἅπαξ εἰρημέν.; Ap. Rh. 4, 428. Bei Arat. 318 von den Sternen. – 2) = γλήνη 1), Nic. Th. 228.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 494.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: