[544] δέλεαρ, ατος, dat. δέλητι Hesych.; vgl. δόλος; τό, Köder, Lockspeise; Xen. Mem. 2, 1, 4; Anreizung, Plat. Soph. 222 e; ἡδονὴ μέγιστον κακῶν δέλεαρ Tim. 69 d; σοῦ, für dich, Eur. Andr. 263; Sp.