[522] δαμνάω, nur praes. u. impf., Nebenform von δάμνημι, δαμάω, δαμάζω; Homer nur activ.: δαμνᾷ Odyss 11, 221; ἐδάμνα Iliad. 5, 391. 14, 459. 21, 52. 270; δάμνα Iliad. 16, 103. – Theogn. 1388 u. sp D., Ap. Rh. 1, 464; δάμνασκε H. h. Ven. 252.