[573] δια-βόητος, ausgeschrieen, bekannt, χρησμός Plut. Lyc. 5; τοῦ φόνου διαβοήτου γενομένου Hdn. 4, 4, 19; bes. berühmt, seltener berüchtigt, ἐπί τινι, wegen etwas, Plut. Lucull. 6; Luc. Alex. 4.
Meyers-1905: Dia [2] · Dia [3] · Dea Dia · Dia [1]
Pierer-1857: Dia [3] · Dia [2] · Dia [1]