δια-ζεύγνῡμι

[577] δια-ζεύγνῡμι (s. ζεύγνυμι), auseinander spannen, trennen, τί τινος, z. B. ἀδελφοὶ διαζυγέντες ἐμοῦ, Aesch. 2, 179; Sp.; διεζεῦχϑαι ἀπὸ τῶν ἄλλων Xen. An. 4, 2, 10. – Med., von der Ehe, διαζεύγνυσϑαι, sich scheiden, Plat. Legg. VI, 784 b.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 577.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika