[606] δια-τελής, ές, fortwährend, beständig; βρονταί Soph. O. C. 1514; Ggstz μεταξὺ διαφϑειρόμενος Plat. Rep. X, 618 a; ὕδωρ, stets fließend, Ael. V. H. 3, 1.
Meyers-1905: Dia [2] · Dia [3] · Dea Dia · Dia [1]
Pierer-1857: Dia [3] · Dia [2] · Dia [1]