[607] δια-τιτράω (s. τιτράω), vgl. διατετραίνω, durchbohren, bes. Sp.; App. Pun. 8, 122 steht διετίτρη, wie Dio Cass. 69, 12 διατιτράντες, wie von διατίτρημι.
Meyers-1905: Dia [2] · Dia [3] · Dea Dia · Dia [1]
Pierer-1857: Dia [3] · Dia [2] · Dia [1]