[620] δι-έπω (s. ἕπω), besorgen, verwalten, anordnen; Homer Odyss. 12, 16 Iliad. 11, 706 ἡμεῖς μὲν τὰ ἕκαστα διείπομεν; Iliad. 1, 166 ἀλλὰ τὸ μὲν πλεῖον πολυάικος πολέμοιο χεῖρες ἐμαὶ διέπουσι, den größeren Theil der Kriegsarbeit besorgen meine Hände, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 28 διέπουσι· διαπονοῦσιν, ἐνεργοῠσιν; Iliad. 2, 207 ἃς ὅ γε κοιρανέων δίεπε στρατόν, er brachte das Heer in Ordnung, Scholl. Herodian. δασυντέον τὸ ἕπω· πρόδηλον κἀκ τῆς συναλοιφῆς, ὡς ἔφεπε; Iliad. 24, 247 ἦ, καὶ σκηπανίῳ δίεπ' ἀνέρας· οἱ δ' ἴσαν ἔξω σπερχομένοιο γέροντος, Scholl. Herodian. δασέως δίἑπ' παρὰ τὸ ἕπω δασυνόμενον. οὕτως καὶ Ἀρίσταρχος καὶ οἱ πλείους. οἷον διὰ τῶν ἀνδρῶν ἐπορεύετο καὶ διίστα αὐτούς. καὶ οὕτως ἔχει τὰ τῆς ἀναγνώσεως. – Aesch. Pers. 106 πολέμους διέπειν; πόλιν Pind. Ol. 6, 93; ἀγώνων μοῖραν N. 10, 53; Her. vrbdt es mit ἐπορᾶν, 3, 53; vgl. 5, 22; einzeln auch bei Sp., wie πάντα Arist. de mund. 6, 15; Plut. Pericl. 13; ἀρχήν Lyc. 3.