δι-ίπταμαι

[625] δι-ίπταμαι (s. ἵπταμαι), durchfliegen; διέπτατό τινός, Eur. Suppl. 884; Ar. Vesp. 1086; von der Zeit, schnell vorübergehen, Eur. Herc. fur. 507; u. so öfter von einer schnellen Bewegung; διαπτομένη Plat. Phaed. 70 a 84 b; διιπταμένη ἡ φήμη Hdn. 2, 8, 12, u. a. Sp. Vgl. διαπέτομαι.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 625.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: