δι-αρθρόω

[599] δι-αρθρόω, 1) vergliedern, ein Glied mit dem andern verbinden, Hippocr.; dah. gliedern, gestalten, διηρϑρωμένους ἔχει καὶ χωριστοὺς δακτύλους Arist. H. A. 2, 12; vgl. 3, 19; τὰ στήϑη διήρϑρου Plat. Conv. 191 a; ἵππος ὀρϑὸς καὶ διηρϑρωμένος, entgeggstzt εἰκῆ συμπεφυρημένος, Phaedr. 253 d; οὔπω εἰς τοσοῦτον κάλλος διηρϑρωμένος Luc. salt. 25; περιγραφήν, einen Umriß ausführen, Arist. Eth. Nic. 1, 7, 17. – 2) zergliedern, φωνὴν καὶ ὀνόματα διηρϑρώσατο τῇ τέχνῃ Plat. Prot. 322 a, er artikulirte die Stimme; dah. = deutlich auseinandersetzen, Legg. XII, 963 b, wo es dem διορίζομαι entspricht; τὴν γλῶσσαν, Luc. enc. Dem. 14; vgl. Plut. Dem. 11.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 599.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: