δι-ᾴττω

[608] δι-ᾴττω, att. = διαΐσσω, durchstürmen, durcheilen; Λύκια ὄρη Soph. O. R. 208; vom Schmerz, σπασμὸς διῇξε πλευρῶν Tr. 1073; durchdringen, ἀχὼἄντρων μυχόν Aesch. Prom. 133; vgl. Eur. I. A. 496; ἀστέρες διᾴττοντες, Sternschnuppen, Arist. Probl. 26, 23; Meteorl. 1, 4; Plut. Lys. 12, u. sonst Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 608.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: