δρηστοσύνη

[667] δρηστοσύνη, , das Dienen, Apoll Lex. Homer p. 60, 22 δρηστοσύνην· διακονίαν; Homer einmal, Odyss. 15, 321 δρησ τοσύνῃ οὐκ ἄν μοι ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος; vielleicht las Apollon. δρηστοσ ύνην ἐρίσσειε, Griech. accusat; – im plur., Inscr. 939.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 667.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: