εὔκηλος

[1074] εὔκηλος (äol. = ἕκηλος), ruhig, gelassen, φράζεσϑαι Il. 1, 554; Soph. El. 234; βλέπειν Eur. I. A. 644; ungestört, ungehindert, πολεμίζειν Il. 17, 371; εὕδειν Od. 14, 479; sorglos, müßig, 3, 263; unbesorgt, getrost, Hes. O. 668; H. h. Merc. 480; τέρπου φρένα p. bei Ath. VIII, 364 b; sp. D., wie Arat. 100 Ap. Rh. 1, 568, die es auch von Sachen gebrauchen; νύξ Theocr. 2, 166; γαλήνη Ap. Rh. 4, 1249; αὖραι Opp. Hal. 4, 415, ruhig, still. – Adv. εὐκήλως, Ap. Rh. 2, 861, ruhig. Vgl. Butim. Lexil. I p. 145.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1074.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: