Online-Bibliothek

εὔ-πτερος

[1091] εὔ-πτερος, wohl geflügelt, ὄρνις Soph. O. R. 175; ὀρνίϑιον Arist. H. A. 1, 1; δέμας Eur. Ion 1023; sp. D., ὀϊστός Opp. Cyn 1, 153, wie φαρέτρα Bion. 1, 82. Aber γυναῖπις εὔπτεροι, Ar. Nubb. 792, = hochflatterne, vornehme Weiber.