ζήλωμα

[1139] ζήλωμα, τό, Eifer, τὰ τῶν νεῶν ζ. προτρέψασϑαι ἐπ' ἀρετήν Aesch. 1, 191, wie Pompei. ep. 2 (VII, 219); μοχϑηρὰ ζ. Ath. VI, 273 d. – Gegenstand der Bewunderung, Glück, Eur. I. T. 379.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1139.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: