[1185] θαλύσια, τά (ϑάλλω), sc. ἱερά, Erstlingsopfer von Feldfrüchten, Erndtefest, ὑπὲρ εὐϑαλίας καὶ εὐκαρπίας διδόμεναι ϑυσίαι, VLL. Bei Hom. Il. 9, 534, οὔ τι ϑαλύσια γουνῷ ἀλωῆς Οἰνε ὺς ῥέξε, der Artemis darzubringen, Schol. συγκομιστήρια; später ausschließlich der Demeter geweiht, Theocr. 7, 3 τᾷ Δηοῖ γὰρ ἔτευχε ϑαλύσια, s. Schol.; vgl. Nonn. D. 15, 198.